In de marge van zijn grote werk schrijft Jeroen Brouwers geregeld kortere teksten die hij bundelt in zijn eigen reeks 'Feuilletons'. Het zesde deel is helemaal gewijd aan 'de schrijverij'. Het opent met een autobiografisch verhaal over de schrijver op weg naar een Valentijnslezing. Dan volgen stukken over de eigen schrijfrituelen en de strenge taalbewaker en schertsdichter Charivarius. In twee langere schrijversportretten haalt Brouwers herinneringen op aan Marnix Gijsen en Karel Jonckheere. Hij licht beide Vlaamse groten door tot op het bot, zonder zijn sympathie en bewondering voor hen te verloochenen. In het portret van de schrijver René Stoute (1950-2000), die na een geslachtsverandering Renate werd, rehabiliteert hij een veronachtzaamd oeuvre en plaatst hij kritische kanttekeningen bij die transformatie. In een postscriptum bij dit stuk licht Brouwers ook een tipje van de sluier over de autobiografische achtergrond van zijn roman Geheime kamers. Geestdriftig wordt het werk voorgesteld van de absurdistische Russische schrijver Daniil Charms. Het bij Brouwers haast obligate pamflettaire gedeelte bevat, zoals te verwachten was, het ophefmakende dankwoord bij de uitreiking van de Gouden Uil 2001 en een duidelijke en omstandige toelichting waarom de schrijver niet meer meedoet aan "andermans commercie, publiciteit en gloria". Brouwers' meesterlijke stijl maakt het lezen van deze 'marginalia' weer tot een feest, om het niet te hebben over het scherpe literaire inzicht dat uit elke bladzijde spreekt. [Erik de Smedt] Verberg tekst

Brouwers voegt met dit boek het zesde deel toe aan zijn 'Feuilletons'; deze kunnen als een eenmansperiodiek, als een onregelmatig verschijnend privé-tijdschrift worden beschouwd. Hij vindt voor veel van zijn niet aflatende stroom teksten in deze vorm een publicatiemogelijkheid. Dit deel is geheel gewijd aan 'de schrijverij'. Het bevat ondermeer twee stukken over het nominatiesysteem voor literaire prijzen. 'Ik doe niet meer mee'. Hij weigert om omwille van andermans commerciële belangen zijn tijd en rust te laten verstoren. Eerlijk en recht toe recht aan, zoals de lezer van hem gewend is, verklaart hij de financiële kant van deze zaak uit te sluiten. Verder zijn een heel mooi stuk opgenomen over een tocht naar een standbeeld van Marnix Gijsen, een essay over de Russische schrijver Daniil Charms, een in memoriam voor René/Renate Stoute, die 'een compromisloos moedig oeuvre' schreef, en enkele impressies over zijn eigen 'schrijverij'. De stukken zijn in een schitterende stijl geschreven, en zijn doorweven met kostbare herinneringen aan literaire grootheden. Gevarieerde lay-out. Verberg tekst